vazhdim franksmasoneria globale

HISTORIA E FSHEHTe E KABALAS


Statuja qe eifutet adhuruan kur u larguan nga feja e tyre e vertete ishte, sipas shume hulumtuesve, nje idhull egjiptas punuar nga ari dhe kishte formen e vieit.
eEksodie eshte titulli i kapitullit te dyte te Toras. Kjo liber pershkruan se si Izraelitet, te udhehequr nga Mojsiu, leshojne Egjiptin dhe iken nga tirania e Faraonit. Faraoni ka shfrytezuar Izraelitet si rober dhe kurre nuk i ka liruar. Por, kur eshte ballafaquar me mrekullite e Zotit, te bera permes Mojsiut, dhe shkaterrimet qe Ai u shkaktoi njerezeve te tij, Faraoni leshoi pe. Ne kete menyre, nje nate Izraelitet u bashkuan ne nje mase dhe filluan migrimin e tyre nga Egjipti. Me vone, faraoni sulmoi Izraelitet, por Zoti i shpetoi ata permes mrekullise qe Ai e beri permes Mojsiut.

Por, ne Kurean u gjeten te dhenat me te sakta per eksodin nga Egjipti, pasi Tora ka pesuar ndryshime te medha pasiqe i ishte shpallur Mojsiut. Fakt i rendesishem eshte se ne 5 kapitujt e Tores- Gjeneza, Eksodi, Levitikusi, Numrat dhe Deuteronomi- ka mjaft kunderthenie.

Fakti qe libri i Deuteronomise perfundon me nje tregim te vdekjes dhe varrimit te Mojsiut eshte deshmi e padiskutueshme, pasi shihet qarte se ajo pjese duhet te jete shtuar pas vdekjes se Mojsiut. Ne Kurean, ne tregimin per eksodin e Izraeliteve nga Egjipti, si dhe ne te gjitha tregimet qe kane lidhshmeri me kete, nuk ka bile asnje kunderthenie sado e vogel; tregimi rrefehet bindshem. eka me teper, sikurse me tregimet tjera, Zoti zbulon shume meneuri dhe shume fshehtesi gjate rrefimit. Per kete shkak, kur te shtjellohen keto tregime me hollesisht, mund te nxirren nje sere mesimesh nga to.



VIeI I ARTe

Njeri nga faktet me te rendesishme sa i perket eksodit te Izraeliteve nga Egjipti, sie tregohet ne Kurean, eshte se ata kundershtuan fene e shpallur atyre nga Zoti, pavarsisht nga fakti se Zoti i kishte shpetuar ata permes Mojsiut nga tirania e Faraonit. Izraelitet nuk ishin te afte qe te kuptonin monoteizmin qe Mojsiu iu komunikoi atyre, por vazhdimisht anonin drejt idhujtarise.

Kureani e pershkruan kete prirje te euditshme keshtu:

Beni israilet i kaluam pertej detit, e ata me nje popull qe adhuronte do statuja te tyre, dhe thane: "O Musa, na e ben edhe ne nje zot (statuje) si zotet qe i kane ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull qe nuk dini".

Vertet, ai popull (qe po adhuron idhuj) eshte i shkaterruar ne ate (adhurim) dhe ajo qe vepruan eshte e asgjesuar (s'ka dobi). Kurean ( 7: 138-139)

Musai u kthye te populli i vet i hidheruar e i pikelluar dhe tha: "O populli im, a nuk u premtoi juve Zoti juaj premtim te mire, a mos u be kohe e gjate e ju e harruat premtimin, ose deshiruat te ju godase hidherimi nga Zoti juaj, andaj e thyet besen qe ma keni dhenee"

Ata thane: "Ne nuk e thyem besen tende me deshiren tone, por ne ishim ngarkuar me barre te renda nga stolite e popullit e i hodhem ato (ne zjarr), e ashtu i hodhi edhe Samirija".

E ai (Samirija) ua mbaroi atyre nje vie me trup qe pelliste, e ata thane: "Ky eshte zoti juaj dhe Zoti i Musait, po ai (Musai) e ka harruar". Kurean ( 20: 86- 88)

Pse ekzistonte kjo tendence kembengulese ne mesin e Izraeliteve qe tei ndertojne idhujt dhe tei adhurojne atae Ku ishte burimi i kesaj tendencee

Shume qarte, pasiqe nje shoqeri qe kurrenjehere nuk ka besur ne idhuj nuk mundet qe pernjeheresh te sillen ne menyre aq te pamenduar sie eshte punimi i nje idhulli dhe adhurimi i tij. Vetem ata qe idhujtarine e kane prirje natyrore mund te bejne marrezira te tilla.


Edhe nje idhull i Egjiptit te vjeter: Hathori, viei i arte.
Sidoqofte, Izraelitet ishin popull qe kishin besuar ne nje zot qe nga ditet e paraardhesit te tyre Abrahamit (hz. Ibrahimit). Emri eIzraelitee apo eBijte e Izraelite se pari u eshte dhene djemeve te Jakovit (Jakupit), nipit te Abrahamit, e me vone te gjithe eifuteve qe kane rrjedhur nga ai. Izraelitet kane ruajtur besimin monoteist qe e kishin trasheguar nga paraardhesit e tyre Abrahamit, Isakut dhe Jakovit, paqja qofte mbi ta. Se bashku me Jozefin (Jusufin) paqja qofte mbi ta, shkuan ne Egjipt dhe ruajten monoteizmin e tyre per nje kohe te gjate, perkunder faktit se ata duhej te jetonin ne mesin e idhujtareve ne Egjipt. eshte e qarte nga tregimet qe gjenden ne Kurean, se kur Mojsiu erdh tek ata, Izraelitet ishin nje popull qe besonin ne nje Zot.

Shpjegimi i vetem i kesaj eshte se Izraelitet, pa marre parasysh se sa e zbatonin besimin monoteist, kishin ndikim nga paganet qe jetonin me ta dhe filluan qe tei imitojne, duke zevendesuar fene e zgjedhur per ta nga Zotu me idhujtari nga popujt tjere.

Kur te shqyrtojme kete eeshje nen driten e te dhenave historike, shohim se paganizmi qe ndikoi ne Izraelitet ishte nga Egjipti i vjeter. Deshmi e rendesishme qe mund te mbeshtete kete konkluzion ishte se viei i arte qe izraelitet adhuronin derisa Mojsiu ishte ne malin Sinai, ishte ne te vertee nje replike (kopje) e idhujve egjiptiane Hator dhe Afis. Ne librin e tij, eGjate nen dielle, te autorit te fese krishtere Richard Rives, shkruan:

Hatori dhe Afisi, zotera egjiptiane ne forme te lopes dhe kaut, ishin pjese e adhurimit te diellit. Adhurimi i tyre ishte vetem nje periudhe e historise se gjate egjiptiane te adhurimit te diellit. Viei i arte ne malin Sinaj eshte me shume se deshmi e mjaftueshme qe tregon se festa fetare kishte lidhmeri me adhurimin e diellit...23


Nje statuje e Hatorit
Ndikimi i fese pagane egjiptase ne Izraelitet u be ne etapa te ndryshme. Posa kane takuar paganet, ata anuan kah besimi heretik, sie thote edhe ajeti: Dhe kur i thate: Beni israilet i kaluam pertej detit, e ata me nje popull qe adhuronte do statuja te tyre, dhe thane: "O Musa, na e ben edhe ne nje zot (statuje) si zotet qe i kane ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull qe nuk dini". Kurean (7: 138) e ata i thane profetit: "O Musa, ne nuk te besojme ty derisa ta shohim All-llahun haptazi, e atehere juve u rrembeu rrufeja (zjarri) dhe ju e shihnit. Kurean (2: 55) tregon se ata kishin tendence kah adhurimi i qenieve materiale qe mund te shiheshin, ne te njejten menyre si paganizmi nder egjiptasit.

Prirja e Izraeliteve per paganizmin e Egjiptaseve, qe eshte nenvizuar, eshte e rendesishme dhe hedh pak drite mbi devijimin e tekstit ne Tora dhe origjinen e Kabalas. Kur shqyrtojme keto dy eeshtje me kujdes do te shohim se, ne zanafillen e tyre, gjendet paganizmi i Egjiptasve te vjeter dhe filozofia materialiste.


NGA EGJIPTI I VJETeR DERI TEK KABALA

Kur Mojsiu ishte ende gjalle, Izraelitet filluan te punojne idhuj te ngjajshem sie jane pare ne Egjipt dhe kane filluar tei adhuronin. Pas vdekjes se Mojsiut, ishte veshtire te frenohet rreshqitja e metutjeshme per ne zveteni. Natyrisht, e njejta gje nuk mund te thuhet per te gjithe eifutet, por disa prej tyre pranuan paganizmin egjiptian. Ne te vertete, ata zbatonin doktrinat e prifterinjeve egjiptiane (magjistareve te faraonit), qe shtriheshin ne bazen e atij besimi shoqeror dhe devijuan fene e tyre me futjen e ketyre doktrinave ne te.

Doktrina qe ishte futur ne Judaizem nga Egjipti i vjeter ishte Kabala. Sikur sistemi i prifterinjeve egjiptas, edhe Kabala ishte nje sistem sekret, ku bazohej ne praktikimin e magjise. eshte interesant pasi Kabala jepte te dhena te ndryshme nga ato qe mund te gjendeshin ne Tora. eshte nje vleresim materialist, bazuar ne idene e Egjiptit te vjeter te ekzistimit te perhershem te materies. Murat Ozgen, nje frankmason turk, flet per kete eeshtje:

eshte evidente se Kabala ishte themeluar shume vjet para Toras. Kapitulli me i rendesishem ne Kabala eshte teoria mbi krijimin e gjithesise. Kjo teori eshte nje teori tjeter nga tregimi i krijimit te pranuar ne fete teiste. Sipas Kabalas, ne fillim te krijimit, lindin krijesat e quajtura Sefiroth, qe dmth. errathee apo eorbitae, me karakteristika materiale dhe shpirtrore.


Sefiroti eshte njera nder shprehjet me zhurmemadhe te mesimeve pagane te Kabalas. Figura e perbere nga rrathet ne gravurat kabaliste eshte nje sefirot. Kabalistet perpiqen qe te shpjegojne procesin e krijimit me anen e sefirotit. Skenari qe ata propozuan eshte nje mit i vertete pagan krejtesisht i ndryshem me faktet e zbuluara ne librat e shenjte.
Numri i pergjithshem i ketyre krijesave ishte 32. E 10 te parat paraqitnin sistemin diellor ndersa tjerat paraqitnin tufen e yjeve ne gjithesi. Kjo veeori e Kabalas tregon se eshte e lidhur ngushte me besimin e lashte te sistemeve astrologjike... Prandaj, Kabala eshte shume larg nga besimi eifut ndersa eshte shume me e afert me religjionet e lashta dhe misterike te Lindjes.24

eifutet me adoptimin e ketyre doktrinave te fshehta dhe materialiste nga Egjipti i vjeter qe ishin themeluar ne baza te magjise, kane imponuar ndalesat ne Tora. Ata moren ritualet magjike nga paganet tjere dhe ne kete menyre, Kabala behet doktrine mistike brenda Judaizmit, por ndryshon nga Tora. Ne librin e saj, eShoqerite sekrete dhe levizjet armiqesoree, shkrimtarja angleze thote:

Magjia, sie e dijme, ka qene e praktikuar nga Kananitet (Canaanites) para okupimit te Palestines nga izraelitet; Egjipti, India dhe Greqia gjithashtu kishin falltaret dhe parashikuesit e vet. Pavarsisht nga kundershtimet ndaj magjise qe permbane Ligji i Mojsiut, eifutet nuk perfillnin keto verejtje, einfektoheshine dhe perziheshin me traditen e tyre te shenjte qe ata trasheguan me ide te magjise, pjeserisht te marra nga popujt tjere dhe pjeserisht te trasheguara. Ne te njejten kohe ana teorike e Kabales eifute e huazuar nga filozofia e Magive Persiane, te Neo-platonisteve dhe Neo-pitagorianeve. Kjo ishte nje lloj arsyetimi per lidhshmerine anti-kabaliste qe sot njihet si Kabala, nuk eshte me origjine te paster eifute. 25

Ja ajeti kuranor qe i referohet kesaj eeshtje. Zoti thote se izraelitet mesuan ritualet e magjise satanike nga burimet qe ishin jashte fese se tyre.

...(e hodhen librin e Zotit) E ndoqen ate qe thonin djajt ne kohen e sundimit te Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafe, djajt ishin te pafe, sepse u mesonin njerezve magjine. (Ndoqen) Edhe eka u zbriti ne Babil dy engjejve, Harutit dhe Marutit. E ata te dy nuk i mesonin askujt (magjine) para se t'i thonin: "Ne jemi vetem sprove, pra mos u ben i pa fe!" E, mesonin (njerezit) prej atyre dyve ate (magji) me eka ndanin burrin prej gruas se vet, por pa lejen e All-llahut me ate askujt nuk mund t'i benin dem dhe ashtu mesonin eka u sillte dem e nuk u sillte dobi atyre. E ata (jehudite) e kane ditur se ai qe (hodhi librin) e zgjodhi ate (magjine), ai ne boten tjeter nuk ka ndonje te drejte (ne meshiren e Zotit). Po ta dinin, ata se per e'ka e shiten vetveten, ajo eshte shume e keqe. Kurean (2: 102)

Ky ajet tregon se disa eifute edhepse e dinin se do tea humbnin veten ne jeten e pastajshme, mesuan dhe adoptuan praktikimin e magjise. Keshtuqe, ata u shmangen Ligjit te Zotit qe iu eshte derguar dhe duke shitur shpirtin e tyre, rane ne besimin pagan (doktrine magjike). eAta e shiten vetvetene per nje gje te lige, dhe me fjale tjera, ata leshuan rrugen e fese se tyre.

Faktet ne kete ajet tregojne veeorite kryesore te nje konflikti te rendesishem ne historine eifute. Kjo lufte ishte, ne nje ane, mes profeteve qe Zoti i kishte derguar eifuteve dhe atyre eifuteve qe iu bindeshin atyre, dhe nga ana tjeter, atyre eifuteve te eoroditur qe mohonin urdherat e Zotit, duke imituar kulturen pagane te njerezeve perreth tyre, qe pasonin kulturen e tyre me teper se Ligjin e Zotit.




Disa eifute, te ndikuar nga kultura e civilizimeve pagane te Egjiptit te vjeter dhe Mesopotamia, u larguan nga Tora qe Zoti ia u dha si udherrefyes, dhe filluan qe te adhurojne objekte te ndryshme materiale. Larte eshte pikturuar tempulli pagan i diellit.