Biseda mes Ibn Hazimit dhe Sulejman Ibn Abdulmelikut

Pasiqë Sulejman Ibën Abdul-Melikut arriti në Medine në udhëtimin e vet për në Mekke, kërkoi që të takohet me dijetarin e famshëm të Medinës, Ebu Hazimin.


Pasiqë Ebu Hazimi hyri dhe u ul, Sulejmani e pyeti:


Pse e urrejmë vdekjen?


Ebu Hazimi iu përgjigj: Sepse e rrënuat ahiretin kurse e ndërtuat dunjanë, pastaj nuk keni dëshirë që të transferoheni prej vendit të ndërtuar në vend të rrënuar.


Sulejmani: Po si do të takohemi me All-llahun [subhanehu ve teala]?


Ebu Hazimi: O Emiril-Muminun, vepërmiri do të takohet me All-llahun [subhanehu ve teala] ashtu siç takohet kurbetçiu me familjen e vet, kurse vepërkeqi sikur kur takohet robi me zotëriun e vet.


Sulejmani qau dhe tha: Po ta dija se ç’kam te All-llahu [subhanehu ve teala].


Ebu Hazimi: Ekspozoja veten Kur'anit të Madhëruar. All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Të mirët do të jenë në Xhennet, kurse të këqinjtë në Xhehennem.”


Sulejmani: Ku është mëshira e All-llahut [subhanehu ve teala]?


Ebu Hazimit: Afër bamirësve.


Sulejmani: Kush është robi më i ndershëm i All-llahut [subhanehu ve teala]?


Ebu Hazimi: I devotshmi dhe bamirësi.


Sulejmani: Cila vepër është më e mira?


Ebu Hazimi: Kryerja e farzeve dhe largimi nga haramet.


Sulejmani: Fjalën e kujt ta dëgjoj?


Ebu Hazimi: Thëniet e vërteta, thëniet e Atij që i frikohesh dhe shpreson.


Sulejmani: Cili besimtar do të humbë më shumë?


Ebu Hazimi: Njeriu i cili bën gabim për hirë të epshit të vëllaut (shokut) të vet dhe duke bërë padrejtësi, ashtu që shet ahiretin për dunjanë e tjetrit.


Sulejmani: Ç’thua për gjendjen tonë?


Ebu Hazimi: Mos më detyro të përgjigjem!


Sulejmani: Patjetër, kjo është këshillë të cilën ti ma dhuron mua.


Ebu Hazimi: Prindërit tuaj i mposhtën njerëzit me shpatë, morën këtë mbretëri me dhunë, pa konsultim dhe pajtim të muslimanëve, aq sa u vranë shumë njerëz dhe shumë të tjerë u transferuan. Po ta dija se ç’thanë dhe ç’u tha.


Një njeri prezent tha: Sa fjalë të keqe the!


Ebu Hazimi: All-llahu [subhanehu ve teala] ka marrë besë prej dijetarëve që ta sqarojnë dhe mos ta fshehin të vërtetën.


Sulejmani: Si të veprojmë që ta përmirësojmë gjendjen e njerëzve?


Ebu Hazimi: Duhet lënë ashpërsinë, duhet kapur për litarin e fortë (fenë) dhe duhet ndarë drejt.


Sulejmani: Si mund ta realizojmë këtë?


Ebu Hazimi: Të marrësh prej njerëzve mallin me leje të tyre dhe t’ua japish atyre që e meritojnë.


Sulejmani: Kërko, ç’ke nevojë!


Ebu Hazimi: Të më shpëtosh nga zjarri i Xhehennemit dhe të më fusësh ne Xhennet.


Sulejmani: Nuk mund ta bëj një gjë të tillë.


Ebu Hazimi: Nuk kam nevojë tjetër. - U ngrit dhe shkoi.


Sulejmani ia dërgoi 100 dinar ari, mirëpo Ebu Hazimi nuk i pranoi.